Van alle verplichtingen uit ons eerdere bericht is een huis wel de grootste. Lees hier hoe je zorgt dat een huis je wereldreisplanning niet in de weg hoeft te zitten.
De voor- en nadelen van een koop- en huurwoning
Voor de meeste mensen is het een logische stap: van studentenhuis, via een huurappartement naar een koopwoning. Zo begon het bij ons ook twee jaar terug te kriebelen. We woonden toen drie jaar in een betaalbaar huurappartement en wilden graag iets nieuws, maar twijfelden.
Voor ons waren de grootste voordelen van een koophuis:
– Een eigen plek te hebben
– Je huurgeld steek je ineens in je huis en lijkt dus niet meer helemaal weggegooid geld
Het grootste nadeel:
– We zitten aan het huis vast. Destijds hadden we ingeschat dat dit ten tijde van een eventuele wereldreis geen probleem zou moeten zijn, maar nu zijn we toch blij dat we ons niet bezig hoeven te houden met de verkoop of verhuur van een huis. Gelukkig zijn we dus in ons huurhuis gebleven.
Toen we eenmaal besloten hadden in ons huurhuis te blijven zagen we ook wel de voordelen van een huurhuis:
– Huur is snel op te zeggen. Je zit tijdens de wereldreis nergens meer aan vast.
– Je koopt automatisch geen dure spullen, omdat dit mogelijk toch niet helemaal bij je nieuwe interieur past. Voor ons nog makkelijker, want dat geld kunnen we mooi in onze wereldreisspaarpot stoppen.
Het grootste nadeel:
– We hebben nergens om naar terug te keren. Een koophuis kun je verhuren, maar de zorgen daarover namen we liever niet mee op reis. Onze backpacks zijn daar lang niet groot genoeg voor.
We zeggen op, en wel een maand eerder
Nu we deze blog langzaam aan het vullen zijn, komen we erachter dat we al zoveel geregeld en gedaan hebben. Toch zitten veel zaken aan een datum vast, namelijk de datum dat je je uitschrijft uit je woning en dat je weggaat. Denk vooral aan het terugvragen van teveel betaalde gemeentelasten, waterbelasting en de zorgverzekering. Daarom hebben we besloten om een maand eerder het huis op te zeggen. We zullen de laatste weken toch niet meer werken en kunnen gelukkig bij familie logeren. Zo hebben we mooi de tijd om de laatste zaken te regelen en nog even lekker dichtbij familie te zijn.
Maar wat doe je met je spullen dan?
Eigenlijk dragen we ons huis over aan een kennis en kunnen daarom zaken als de vloer en een evt. kast nog laten staan. Dat is handig, want dan hebben we daar geen werk aan. Op 31 juli moeten we het huis uit, voor die tijd laten we weten wat we met onze spullen hebben gedaan.
We zijn daarom erg benieuwd: Wat zou jij absoluut niet wegdoen?
Hoi Hoi!
Daar ben ik weer :)
Volgens mij zijn jullie nu onderweg! echt super gaaf. ik ben erg benieuwd naar jullie eerste verhalen.
Ik reageer op dit bericht omdat mijn vriend en ik nu ook hard bezig zijn met de voorbereidingen. We willen proberen ons (huur)huis onder te verhuren, maar overwegen ook om het op te zeggen. Wat zijn jullie overwegingen om het op te zeggen? En wat is jullie plan dan als je terug komt, jullie hebben ook beide je baan opgezegd toch?
In mijn omgeving wordt iedereen al nerveus als ik het heb over het huis op te zeggen: dan hebben we én geen baan én geen huis meer..
Ik hoor graag van jullie en wens julile een hele gave reis verder!
Groetjes eveline
Hoi Eveline,
Bedankt voor je reactie.
We zijn inderdaad al onderweg en voelen ons al zo vrij als een vogeltje. Dat was voor ons gelijk een reden om ons huis op te zeggen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat dat ‘de enige’ of ‘de beste’ manier is. De vrijheid die wij nu hebben (we kunnen langer of korter weg) heeft als nadeel dat we bij terugkomst niets hebben.
Nu we op reis zijn spreken we ook mensen die hetzelfde dilemma hebben gehad. Volgens mij is het belangrijk voor jezelf om te bedenken of je een vaste terugkomdatum hebt, als dat wel het geval is lijkt onderverhuren me al wat makkelijker.
Succes verder en…. hou ons op de hoogte!
Groeten,
Freek
Toen ik een jaar op reis ging, met mijn vriendin destijds, hebben we ook een huurhuis en onze banen opgezegd. Een belangrijke reden was dat dat huis in Rotterdam stond, en we daar sowieso niet terug wilden (waar dan wel, dat wisten we nog niet, al was er al een idee gaan sluimeren voor ‘Amsterdam proberen’).
Na die reis was het wel even een paar maanden erg lastig, vooral omdat er nog een derde probleem bij was: geen geld meer! Allemaal opgemaakt op reis, tot op het laatste tientje, met name doordat Chili enorm tegenviel qua kosten vergeleken met wat we van tevoren gelezen hadden. Flinke inflatie geweest.
Dus geen baan, geen huis, geen geld. En wel in Amsterdam willen wonen.
We mochten een maandje kamperen in de huiskamer van een vriend in Amsterdam; vonden ieder binnen een week een horecabaantje (voordeel: na een week al salaris), en krabbelden zo langzaam op. Uiteindelijk in illegale onderhuur beland, weliswaar 3 jaar lang, en na een half jaar ofzo ook ieder weer ‘normale’ banen gevonden… en zo is eigenlijk redelijk snel alles gewoon goed gekomen.
Een grappig voordeel van deze situatie was dat het voelde alsof de reis nog even doorging: creatieve oplossingen zoeken, een stad leren kennen, werk zoeken, kamperen in iemands huis, leven uit een tas. Zoeken, zoeken, zoeken, net als op reis.
Maar ik zou niet meer zo snel nóg een keer heel lang weg gaan en dan *alledrie* die dingen NIET hebben: geen baan, geen huis, geen geld. Minstens een van de drie wil ik dan nog wel hebben. :-)
Ik ken ook aardig wat mensen die tijdens een jaar reizen juist wel nog hun huis hadden aangehouden, én zelfs op hun werk mochten terugkomen in hun eigen functie. Maar… meestal was dat een recept voor depressie!
Je maakt in een jaar ontzettend veel mee, hebt het gevoel dat je een compleet ander persoon bent geworden….. en dan kom je terug en is werkelijk álles opeens precies hetzelfde als voor je vertrek! Dat trekken de meeste mensen niet. Dan lijkt het net of je dat jaar gedroomd hebt.
Die wisselen dan ook al snel van baan en/of huis, of zelfs gaat hun relatie uit.
En zelfs al moet je wel op zoek naar een nieuw huis / nieuw werk, dan nog kan het best een schok zijn hoe ‘hetzelfde’ alles en iedereen in NL is gebleven, maar ook zie je opeens dingen aan de Nederlandse cultuur waar je flink aan moet wennen en die je echt niet leuk vindt, bijvoorbeeld het materialisme, meer willen hebben dan de buurman, de jachtigheid, het kleinzielige en de klaagcultuur (zonder te beseffen hoe belachelijk welvarend Nederland is). De omgekeerde cultuurschok kan harder aankomen dan de cultuurschok die je bijvoorbeeld in Zuid-Amerika misschien hebt gehad.
Sinds die ene reis van een jaar en ‘terugkomen zonder iets’, heb ik alleen vanuit vaste woonsituatie gereisd (langste was 9 weken, baan was onzeker bij terugkomst, maar liep toch door), ik laat dan altijd iemand in mijn huis wonen om op mijn katten te passen. En ja, dat is een gedoe, en een zorg extra die je wel meeneemt op reis.
Is diegene echt betrouwbaar? Zorgt ‘ie wel goed voor de katten of is ‘ie dagen achtereen weg, bijvoorbeeld omdat ‘ie een kamer voor langere termijn heeft gevonden in een ander huis? Gaat ‘ie geen ruige feestjes geven in mijn huis, of de sloten vervangen en mijn huis overnemen? Je weet het niet zeker. Ook ‘de zus van’ enzo hebben wel eens dingen kapot gemaakt in mijn huis zonder het te melden. Maarja, mijn huis is wel ‘bewaakt’, de katten verzorgd, en ik kan direct mijn eigen bed in vallen bij terugkomst en dan zijn dat dingetjes die je erbij neemt.
Nou ja… dit alles maar gewoon als overpeinzingen… geniet van je reis… en hoe je het ook oplost qua huis en werk: er is geen ideale / beste oplossing en het komt uiteindelijk vanzelf ooit weer goed. Die reizen en herinneringen neemt niemand me ooit meer af! Fijne reizen nog allemaal!
Wow Cécile, wat geweldig om zo’n eerlijke en uitgebreide reactie te krijgen! En voor veel mensen is het zeker interessant om ook de ‘andere kant’ van het verhaal te horen. Heel dapper hoe je zo weer terug bent gekomen en toch de stap hebt genomen om in Amsterdam te gaan wonen.
Zekerheid dat je weer terug kunt komen bij je baan, in je huis en/of wat geld achter de hand hebt is inderdaad fijn. Wij hebben bewust gekozen om onze baan en huis op te zeggen, maar komen ook veel mensen tegen die één van beiden of allebei bewust aanhouden. Het grootste nadeel voor ons is dat we een einddatum aan onze reis zouden moeten verbinden om die zekerheiden te kunnen vasthouden. We doen dit nu op een moment in ons leven dat het kan en zijn volledig vrij in onze keuzes. Zoals je al zei, de ervaring neemt niemand ons ooit nog af!
Tuurlijk gaat het een uitdaging worden als we weer terugkomen. Aan de andere kant lijkt ons ook wel een avontuur om, mocht de plek van terugkomst niet Amsterdam zijn, alles daar weer te ontdekken!