Vandaag ben ik bijna de hele dag buiten geweest met de kleine Sven. We speelden in de speeltuin, lapten de ramen (hij “hielp”), we speelden op het balkon, gingen weer terug naar de speeltuin, en wandelden met de kinderwagen. Tijdens zijn middagdutje werkte ik, en lag Sven op het balkon. Hij was dus écht de hele dag buiten. En toen besefte ik het: “we hebben het weer gered: de winter is voorbij.”
Het is bijna april en de sneeuw is weg. Ieder jaar denk ik weer “jeetje, wat is deze winter lang”, terwijl we waarschijnlijk ieder jaar tot ver in maart sneeuw hebben. Na februari ben ik er gewoon he-le-maal klaar mee. Dan is het leuke eraf en hoeft het gewoon niet meer. Gelukkig geeft Sven er een hele andere wending aan en krijgt hij geen genoeg van het spelen in de sneeuw.
Het was een zware winter. Niet omdat het zo koud was, maar omdat m’n dagen en avonden zo vol zaten dat ik eigenlijk te weinig aan mezelf toe kwam. Een yogastudio hebben, plus een grote freelance klus, plus een reiswebsite, is gewoon te veel. Daarom heb ik besloten een punt te zetten achter mijn freelance werk voor The Next Billion en me volledig op de yogastudio Sanga Yoga te richten en weer tijd vrij te maken voor Backpackgek. Toen ik het besluit genomen had, voelde ik me direct een stuk vrijer. Ik ben nu de laatste dingen aan het afronden en ben daarna echt vrij om me op mijn eigen werk te richten.
De dagen worden nu weer langer. De zon is al voor zes uur ‘s ochtends op en hij gaat onder rond zeven uur ‘s avonds. Morgen gaat de klok een uur vooruit en dan de beginnen de lange avonden pas echt. Wat een heerlijk gevoel. Het gevoel dat de hele lente en zomer nog voor ons liggen. Lange dagen buiten. Buiten eten, buiten spelen, buiten yoga. Alles. Er is weer ruimte. Ik voel het.
Leave a Reply