Vandaag spreken we online met Ingeborg, de schrijfster van het boek 500 Dagen op Reis. Lees hier alles over haar reis, haar tips en haar boek.

Wie ben jij en waar ben je nu?

Ik ben Ingeborg van den Ban, geboren in Alkmaar, opgegroeid in de Achterhoek en de laatste jaren woonden we in Eindhoven. Sinds vrijdag 17 november zijn we terug in Nederland: het is heel vreemd om na 1,5 jaar over de wereld te hebben gezworven, ‘ineens’ weer in het georganiseerde, schone, opgeruimde en geregelde Nederland terug te zijn. Want na tien maanden te hebben gebackpackt en zeven maanden met onze Land Rover van Kaapstad naar Nederland te hebben gereden, is Nederland toch wel weer erg comfortabel!

Hoe ontstond het idee voor die waanzinnige reis?

In 2010 maakten we onze eerste ‘buiten-Europa-reis’ naar Zuid-Oost Azië: vijf maanden backpacken en genieten van de vrijheid. Twan was afgestudeerd en ging daarna aan het werk, ik ging terug de schoolbanken in om mijn Master af te ronden. We rolden vervolgens het werkende leven in en gingen daar in op. En om eerlijk te zijn, we mochten absoluut niet klagen: we hadden beiden een goede baan, een leaseauto, een fijn appartement in Eindhoven, leuke vrienden, genoeg te doen en we maakten elk jaar onze vakantiedagen op om zo lang mogelijk en zo ver mogelijk weg te gaan: Zuid-Afrika, Filipijnen, Sri Lanka, Mexico of snowboarden in Frankrijk. En toch vroegen we ons af en toe af wat we aan het doen waren: je staat ’s ochtends vroeg op, stapt in de auto naar je werk, baalt omdat je toch niet tien minuten langer in je bed had moeten blijven liggen omdat je nu in de file staat. Je doet je werk, rent van afspraak naar afspraak en springt ’s middags weer in de auto om met je lotgenoten elke dag weer in dezelfde file terug naar huis te staan. ’s Avonds spreek je met vrienden af of ga je sporten. Om vervolgens moe je bed in te duiken en de volgende dag weer van voor af aan te beginnen. Tsja, zo leefden wij ons leven: druk druk druk. En dus hakten we de knoop door, maakten een spaarplan, zegden onze banen op en regelden oppas voor onze veel te dikke katten. De backpack was ingepakt en 18 juni 2016 vertrokken we weer!

Met de backpack reisden we door Turkije, Tanzania, Zambia, Namibië, India, Nepal, Myanmar, Australië en Nieuw Zeeland. In Zambia en Namibië huurden we een auto met kampeerspullen en reden beide landen door van noord naar zuid. Een enorm gevoel van vrijheid! De afgelopen jaren hebben we meerdere landen in Azië bezocht. Nu we meer reiservaring hadden kregen we ook het gevoel dat het rondreizen in Azië wat makkelijk is, de paden zijn begaand. Vele toeristen zijn ons voor gegaan en hebben dezelfde route afgelegd. Ze hebben dezelfde dingen gezien en gedaan. Het reizen op zich heeft daardoor inmiddels minder uitdaging voor ons. Het reizen door Afrika gaf ons daarentegen een heel nieuw gevoel: het voelt nog als een avontuur omdat je echt op jezelf bent aangewezen en niet op een (lokale) touroperator. Tenminste, als je reist op de manier zoals wij reizen! Ook is er bijna geen openbaar vervoer, het continent voelt ‘rauw’ en minder gemaakt voor toeristen. Zodra je van de ene naar de andere bestemming rijdt zie je hoe de mensen leven. Een levensstandaard waar we ons in Europa niets bij voor kunnen stellen. De natuur is op heel veel plekken nog onaangetast en puur. Je kampeert daardoor op idyllische plekken en zit je avond na avond onder de overweldigende Afrikaanse sterrenhemel. We zijn hier niet alleen voor de toeristische highlights, maar ook het onderweg zijn is al gave ervaring op zich. Uiteindelijk kochten we een Land Rover en zijn daarmee van Kaapstad terug naar Nederland gereden: 27.000 kilometer dwars door het rauwe en soms onontdekte Afrika!

Vertel over jouw boek!

Het maken van zo’n lange reis geeft je de tijd om je dromen waar te maken. De wereldreis die we maakten is één van onze dromen. Een droom die ik zelf al jaren heb is dat ik graag een boek wil schrijven. Tijdens mijn werk schreef ik al veel teksten en heb ook ruim 1,5 jaar columns geschreven voor een dagblad in de bouw. Maar het schrijven van een boek, dat is toch wel een volgende stap!

Hoe lang en hoe vaak we ook reizen, we blijven ons verbazen over dingen die we meemaken, over de levensstandaard van mensen of over rituelen en gebruiken die we niet kenden. Kun je het je voorstellen: een olifant die in het donker op twintig meter afstand stond zonder dat ik hem zag, een kakkerlak die over mijn arm liep, zitten zweten in een lokale bus die maar voller en voller werd gepropt, de doodsangsten die je voelt als je in een bus in Nepal zit en de grond onder de wielen ziet afbrokkelen de afgrond in, een gefrituurde duizendpoot eten, een vrouw met een zweep geslagen zien worden om zo de liefde voor haar man te tonen terwijl de littekens centimeters dik op haar rug liggen. En ga zo maar door. En wat is er mooier dan al deze leuke, gekke, bizarre dingen op te schrijven en te delen met de rest van Nederland!?

Wat is jouw favo reismoment tot nu toe?

In 1,5 jaar tijd hebben we zo veel gezien en gedaan dat het moeilijk is om één favoriet moment te kiezen. Met name omdat we héél veel nieuwe dingen hebben gedaan: in Nepal de Annapurna Circuit gelopen de Thorung La Pass van 5.416m hoogte getrotseerd, in Nieuw-Zeeland een gletsjer beklommen, in Botswana oog in oog gestaan met een hyena die in het pikdonker ineens op twee meter afstand achter ons stond. Maar wat ons het meest is bijgebleven is de Erta Ale vulkaan in Ethiopië!

De vulkaan ligt in het noordoosten van het land, dichtbij de grens met Eritrea. We reden daarom in konvooi met tien grote 4×4’s inclusief militairen die ons bewaakten. Daarnaast ging de reis naar de vulkaan vooral gepaard met héél véél zweet: overdag was het er 45 graden (al een belevenis op zich) maar gelukkig zakte de temperatuur rond middernacht naar net boven de dertig. Op het moment dat de zon onder ging zagen we een enorme oranje gloed aan de top van de vulkaan, met een mooie rookpluim erboven. Maar dan, op het moment dat je bezweet van de klim aan de rand staat en de krater inkijkt, geloof je je ogen gewoon niet! De lava die borrelt en rond stroomt, het gebulder wanneer een brok van de wand in het kokend hete bad stort, de brokken die omhoog worden gespuwd, de hitte die je in je gezicht voelt. ’s Nachts sliepen we ook op de vulkaan, op zo’n 750 meter van de krater. Griezelig maar uniek!

Waar wil je nooit meer naar toe?

De massatoerismeplekken! We zijn erachter gekomen dat we een beetje kriebelig worden van hordes mensen die heel serieus de ene na de andere highlight afvinken, waarbij het lijkt of het ook écht alleen maar om het afvinken gaat. En dan met name de plekken waar de natuur en de cultuur misbruikt wordt om geld te verdienen aan het toerisme. Wat we laatst hoorden was echt het toppunt: er zijn schijnbaar wildparken in Afrika waar brokken vlees aan de auto’s worden gebonden om dieren uit de bosjes te lokken! Maar… er zijn toch ook best veel wc’s die we afgelopen 1,5 jaar hebben gezien waar we nooit meer aan terug willen denken!

Wat ontbreekt er nooit in jouw bagage?

Een aantal liter motorolie! Onze Land Rover Ollie (die haar naam dankt aan het feit dat ze in het begin wat ‘oily’ was: ze liet een mooi plasje van verschillende typen en kleuren olie achter waar ze geparkeerd stond) verbruikte nogal wat litertjes. Elke duizend kilometer die we reden moest er weer een halve liter olie bij.

Welke bestemming staat bovenaan jouw verlanglijstje?

Sommige mensen zeggen: na 1,5 jaar reizen zal je wel weinig wensen meer hebben, je hebt nu al zo veel landen gezien!? Maar het is juist omgekeerd! Hoe meer je reist, hoe meer mensen je tegenkomt die allemaal waanzinnige verhalen vertellen. De verlanglijst is dus alleen maar aan het groeien. Het liefst gaan we opnieuw met een auto op reis om dan van Nederland richting Azië te rijden. Door Iran, Kirgistan, Tadzjikistan en nog meer ‘stan’-landen: misschien de nóg minder begaande paden dan Afrika!

Hoe kunnen we je volgen?

We zijn inmiddels weer terug in Nederland, maar de laatste blogs moeten we nog uploaden. Je kunt ons volgen op www.hoppingaround.nl waar al onze avonturen staan beschreven en waar je je kunt verlekkeren met onze foto’s!

En niet onbelangrijk, 500 DAGEN OP REIS is nu te koop via www.500dagenopreis.nl en bol.com. Dus ben jij nog op zoek naar een Sinterklaascadeautje, bestel hem dan snel!